SİVAS DA GEZİP GÖRÜLECEK MEŞHUR YERLER

Sivas ili, coğrafi bölge olarak toprak çoğunluğu İç Anadolu Bölgesi olmak üzere Karadeniz Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesinde yer alan bir ildir.

Sivas İlçeleri

Akıncılar, Altınyayla, Divriği, Doğanşar, Gemerek, Gölova, Gürün, Hafik, İmranlı, Kangal, Koyulhisar, Suşehri, Şarkışla, Ulaş, Yıldızeli, Zara

Tarihi İpek Yolu

güzergahlarının kesiştiği bir yerde konumlanmış ve ünlü Kral Yolunun da geçtiği

önemli bir ilimizdir. Şifalı sulara ev sahipliği yapan kaplıcaları, doğal

olanakları  ziyaretçilerine sunar.

güzellikleri, kültürel değerleri ve tarihi zenginlikleri ile bir çok tatil




Sivas
En Meşhur şeyi diye soracak olursanız ‘ Kangal Köpeği ‘
cevabını duymanız mümkün.

Eğer
Bir gün yolunuz Sivas ve çevresine düşerse gezmeniz gereken başlıca yerleri şu
şekilde sıraladık.





DİVRİĞİ 







Eski Yunan kaynaklarında Aphlike, Bizans
kaynaklarında Tefrike (Tephrice) şeklinde kaydedilen Divriği; Arap
kaynaklarında suyun çıktığı yer/suyun kaynağı anlamında el-Abrik olarak
geçer. Osmanlı kaynaklarında (15.YY) Divrik ve Divriği tarzında yazıldığı
görülmektedir.

Divriği’nin ne zaman ve kimler tarafından
kurulduğu tam olarak bilinmemektedir.Divriği tarihindeki en parlak yıllarını,
1150’lerden 1250’lere değin Mengücek Beyliği döneminde
yaşamıştır.

Tarihsel kimliğinin en belirgin öğeleri
olan Kale, Kale Camii, Ulu Camii ve Darüşşifası, Bedestenler, Kümbetler,
Köprüler, Hamamlar ve çevredeki Kervansaraylar bu yüzyılda inşa edilmiştir.

Erzincan, Kemah, Şebinkarahisar ve
Divriği’yi içine alan bu beyliğin kurucusu Alparslan’ın komutanlarından Emir
Mengücek Gazi’dir.Mengücek Gazi (1180?-1118?) > İshak Bey (1118-1142) > 1.
Süleyman (1142-1171) > Şahin Şah (1171-1196) >
II. Süleyman (1196-1220) > Ahmet Şah (1220-1243) > Melik
Müeyyed Salih (1243-1277).







I. Süleyman, Mengücek Beyliğinin
Divriği kolunun kurucusudur.

Şahin Şah, Kale Camii’nin
(1180/1181) banisidir. Yine Sitte Melik Türbesi (1196) kendisi
tarafından yaptırılmıştır.

Ahmet Şah, Ulu Camii (1128-1243)
yaptıran beydir. Eşi Turan Melek aynı yıllarda Darüşşifayı
yaptırmıştır. Bugün bile Divriği’de Ahmet Şah’ın getirmiş olduğu içme suyundan
faydalanılmaktadır.

Melik Müeyyed Salih, Son Mengücek
Beyi’dir. Moğol saldırısında yıkılan Divriği Kalesi’nin surlarını onarmış ve Arslan
Burcu (1252) yaptırmıştır.

Mengücek Oğullarından sonra Divriği
(1277-1516): 1340’a kadar Moğol (İlhanlılar) işgalinde kalmış;
1398’e kadar yerli bir hanedan olan Eretna Beyliği tarafından
yönetilmiş; 1516 yılına kadar da Memlüklühakimiyetinde
kalmıDivriği, kesin olarak Mercidabık Zaferi (24 Ağustos 1516) sonrasında Yavuz
Sultan Selim tarafından Osmanlı Devleti hakimiyetine
alınmıştır.

Osmanlı Devleti döneminde Divriği, Sivas
Vilayetine bağlı bir sancakbeyliği olarak örgütlenmiştir.







Tanzimat döneminde ise (1843)

mahalli idareler örgütlenirken Sivas’a bağlı, Anadolu’nun ilk (kaza) kaymakamlık merkezlerinden

olmuştur.













 




Divriği, Sivas'ın bir
ilçesidir. Divriği coğrafik olarak Doğu Anadolu Bölgesi'nde yer alır. İlçe,
Fırat Nehri'nin bir kolu olan Çaltı Çayı Vadisi kenarında kurulmuştur. Denizden
yüksekliği 1225 metredir. İlçenin yüzölçümü 2781,56 km2 bir alanı kaplar.
Doğusunda İliç ve Kemaliye, batısında Kangal, kuzeyinde İmranlı ve Zara,
güneyinde Arguvan, Arapgir, Hekimhan ilçeleri ile çevrilidir.



Divriği ilçesi çok dağlık bir bölgeyi içine almaktadır.
Dağlar arasında dik ve derin vadiler içerisinde Fırat’ın küçük kolları
akmaktadır. Arazi çıplak ve vahşi görünüşlüdür. Toprakları zengin demir
madenleri barındırır.



Geçmişte, Mezopotamya'ya demir ihraç ederek zenginliğini
arttıran yörede Ortaçağ'da inşa edilmiş olan Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası
en önemli tarihi cazibe merkezidir.



Dağların yüksek, serin ve yaylacılığa elverişli şeklide
otlaklarla kaplı olması, ayrıca toprak veriminin düşüklüğü yaylacılığı ön plana
çıkarmıştır.



Başlıca yaylaları: Yama, Sarıçiçek, Göldağı, Eğrisu, Demirli
ve Dumluca Yaylası olmakla birlikte birçok köyün kendine ait yaylaları vardır.



Tarihçe

Sivas ilinin büyük ilçelerinden biri olan Divriği, Hitit
İmparatorluğu'ndan itibaren iskân görmüş önemli bir yerleşim merkezidir.



Hititler dönemi

Hititler zamanından beri yerleşim alanı olarak bilinen
Divriği’nin adı, eski Yunan yazmalarında Apbrike olarak geçmektedir. Bizans
devrinde Teprike olarak yaygın bir hal almış ve Türklerce Divrik adıyla
anılmıştır. Arap coğrafyacıları ise şehrin adını ilk kaynaklara uygun olarak
Abrik şeklinde tespit etmişlerdir.



Bizans dönemi

Divriği, Bizans ile İran arasında sınır karakollarından
birini meydana getiriyordu. İmparator Heraklius tarafından Sasani yayılmasından
kurtarılmıştır. Divriği, kısa zamanda bu sefer Arapların saldırılarıyla
karşılaştı. Bu devirde Divriği kendi adıyla anılan ırmağın (Bugünkü Çaltı Çayı)
üstünde yüksek bir tepede sağlam bir kale olarak stratejik bir değer taşımakta
idi. Çevredeki halk, Doğu Hıristiyanlığı ile paganizmin karışımından meydana
gelen ve Aziz Pavlos'un yaymış olduğu mezhebin mensupları idi. Bu yüzden
Paulisyenler adıyla anılan bu mezhebin başlıca merkezlerinden biri idi.
Divriği’nin yakınında bulunan büyük bir mağara ile kilise, şehre kutsallık
kazandırıyor ve mağarada saklanan din şehitlerinin cesetleri ise Ashab-ı Kehf
olarak değerlendiriliyordu. Dik kafalı ve zorlu bir topluluk olan Paulisyenler
bir yandan Ortodoks Bizans'la, bir yandan da Araplarla süregelen uğraşmalarında
kimi zaman başarılar elde etmişlerdir. I. Basileios 870 yılında Divriği önünde
Paulisyenlere karşı büyük bir başarı kazanmışsa da ertesi yıl Paulisyenler
Ankara'ya kadar bütün Kapadokya'yı ele geçirmişlerdir.



Selçuklu devri

Malazgirt Meydan Muharebesi'nden sonra Divriği Türk egemenliğine
girdiği, Divriği’nin Alp Arslan’ın komutanı Mengücek Gazi’ye verildiği ve onun
bağlı olduğu Oğuz boylarından Kayı, Bayat, Karaevli ve Akevli boylarının
yerleştiği bilinmektedir. Mengücek Gazi’nin oğlu İshak’ın 1142 yılında ölümü
üzerine ikiye ayrılan Mengüçlü Beyliği'nin Divriği kolunu Süleyman Bey
kurmuştur. Bu beylik kültürel bir gelişme gösterirken bir yandan da Anadolu
Selçuklu Sultanlığı'na bağlı olarak gazalara katılmıştır.



Bu devirde Süleyman Şah’ın 1224 tarihinde yaptırdığı kale ile
oğlu Ahmetşah tarafından 1228 yılında yaptırılan Ulu Cami ve ayrıca Ulu Cami'ye
bitişik olarak Ahmetşah’ın karısı Turan Melek tarafından yaptırılan darrüşifa
büyük bir önem taşır. Divriği’deki son Mengücek Beyi Salih'e ait kitabe 1252
tarihini göstermektedir.



Anadolu’daki Türk Birliği'nin dağılmış olduğunu bu devirde,
Sivas Eratna Beyliği'ne bağlanmışken Divriği’nin Memlûk Sultanlığı yönetiminde
kaldığı görülür.



Osmanlı devri

1398'de Karayülük Osman'ın Sivas Sultanı Kadı Burhaneddin'i
Zara ile Divriği arasında yenilgiye uğratıp öldürmesinden sonra yöreye egemen
olan Osmanlı Beyi Yıldırım Beyazıt, Divriği Kalesi'ni Mısırlı Vali İbrahim
Şuhri’nin oğlundan teslim almış, ancak 1401’de Timur'a karşı Memlük
İmparatorluğu ile bir anlaşma yaparken bu kaleyi yine onlara bırakmak zorunda
kalmıştır. Divriği’nin Türk Beyliğine kesin olarak katılması, Yavuz Sultan
Selim devrinde Mercidabık Zaferi'nin sonunda olmuştur.



Osmanlı İmparatorluğu'nca Sivas Beylerbeyine bağlı bir sancak
olarak teşkilatlanan Divriği; Harput, Arapkir ve Zara yolu üzerinde önemli bir
konaktı. 17. yüzyıldan başlayarak Anadolu’da güvenliğin bozulması üzerine
Tunceli dağlarına sığınan eşkiyaların baskısı altında kaldı. 200 yıl süren bu
güvensizlik devresinde şehir güvenilir sığınaklardan biriydi.



Cumhuriyet devrinde Sivas İli'nin yeniden teşkilatlanması
üzerine Divriği bir ilçe haline getirilmiştir.